Απολησμονιά…Στα πεύκα τα ψηλά εκεί στην άγρια φύσηλησμόνησα να πιω νερό από την κρύα βρύση,η μέθη του γλυκιά παράξενη η λήθηκαι η ψυχή μου εκεί γυμνή μακριά από τα πλήθη,εκεί γυμνή και έρημη μοναχή συλλογιέσαιψυχή μου πως μαράζωσες μα δεν παραπονιέσαι,ψηλά μεσ’ τις βουνοκορφές στ’ απέραντο γαλάζιοεκεί γιατρειά…