Πριγκίπισσα…

…του Ήλιου; …ή της νύχτας;

Σελήνη, φεγγάρι, ο δορυφόρος μας, η αιώνια σύντροφός της Γής…

Όσο προσπαθούμε να βρούμε όμορφες παρομοιώσεις και μεταφορές για να αναφερθούμε στην Σελήνη, τόσο κινδυνεύουμε να γίνουμε γραφικά ρομαντικοί (γιατί όχι;) αλλά και βαρετοί.

Πόσα πολλά τα ποιήματα που γράφτηκαν για αυτή και πόσα τα τραγούδια που την τραγούδησαν;

Πόσες οι νύχτες που βρεθήκαμε “κάτω από αυτή” και πόσες οι σκέψεις που κάναμε κοιτώντας τη; Αποτελούν πλέον προσωπικά συναισθήματα και βιώματα για τον καθένα μας που δεν μπορούν να αποτυπωθούν σε ένα γραπτό.

Πανσέληνος; Ναι.

Μας συντρόφευε πάντα στην νυχτερινή αυγουστιάτικη παρέα και μας έκανε πάντα να την κοιτάμε διακόπτοντας νοερά τις συζητήσεις μας, τις πλάκες και τα αστεία μας…

Πρώτο τέταρτο – μισοφέγγαρο; Ναι.

Ήταν ήδη στον ουρανό όσο “έπεφτε” η νύχτα και την περιμέναμε μέχρι να βασιλέψει και εκείνη μετά τον Ήλιο και τον Αποσπερίτη πίσω από την Βασιλίτσα, ώστε να γίνει πιο πυκνή η νύχτα, να δούμε τον γαλαξία, να μας φωτίζει πλέον μόνο η φωτιά… και η κιθάρα…

Τελευταίο τέταρτο; Ναι.

Πάντα καθόμασταν μέχρι αργά την νύχτα. Άλλοι μέχρι το ξημέρωμα…

“Να δούμε και το φεγγάρι που θα βγει. Εκεί αριστερά από την Λάβδα θα εμφανιστεί…”

Λίγες ώρες πριν το ξημέρωμα, λες και έλειπε από την παρέα, την περιμέναμε να εμφανιστεί να την θαυμάσουμε και μετά να αρχίσουν οι πρώτοι και πιο μικροί σιγά σιγά να επιστρέφουν…

Πολλά μπορούμε να πούμε για την Σελήνη, τις φάσεις της, την αθέατη πλευρά της, την περιφορά και περιστροφή της κ.α. Είναι, όμως, γνωστά και χιλιοειπωμένα.

Πώς, όμως και πότε γεννήθηκε;

Είναι και αυτό μια ρομαντική ιστορία.

Σύμφωνα με την επικρατέστερη θεωρία, γεννήθηκε πριν από 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια και ενώ ο Ήλιος μόλις είχε “ανάψει” και το ηλιακό σύστημα ήταν υπό διαμόρφωση. Ήταν πολλά τα σώματα που περιφέρονταν γύρω από τον νεαρό τότε Ήλιο, “παλεύοντας” να πάρουν μια τελική θέση –τροχιά γύρω από αυτόν. Ήταν πολλές οι συγκρούσεις μεταξύ τους που κατέληγαν σε μεγαλύτερα σώματα, μέχρι να καταλήξει το ηλιακό σύστημα στην σημερινή του μορφή.

Μέσα στο χάος των προσκρούσεων, λοιπόν, η νεαρή Γη δέχτηκε ένα επισκέπτη. Ήταν ένας άλλος πλανήτης, μικρότερος της Γης, που η βαρύτητά της τον “τράβηξε” προς αυτήν. Οι αστρονόμοι τον ονόμασαν “Θέα” ή “Θεά”.

Η σύγκρουση με την Θεα ήταν κατακλυσμιαία. Η Γη, όμως, επιβίωσε. Τεράστιες ποσότητες υλικών και από τα δύο σώματα εκτοξεύτηκαν προς το διάστημα. Τα δύο σώματα ενώθηκαν και η Θεα έπαψε να υπάρχει.

Τα θραύσματα εγκλωβίστηκαν από το βαρυτικό πεδίο της Γης σχηματίζοντας ένα δακτύλιο γύρω της. Καθώς η Γη περιφέρονταν γύρω από τον Ήλιο και περιστρέφονταν, άρχισαν και εκείνα να ενώνονται μεταξύ τους, σχηματίζοντας ένα νέο σώμα-δορυφόρο, αποτελούμενο από υλικά και των δύο πλανητών, τη Σελήνη…

Η ένωση, λοιπόν, δύο πλανητών γέννησε την Σελήνη…

Δείτε το σχετικό βίντεο, δείχνει πολύ παραστατικά και δραματικά αυτή τη διαδικασία.

Πριγκίπισσα, λοιπόν; Ίσως ναι!

Αν ήμασταν στη Σελήνη θα βλέπαμε την Γη στον ουρανό όπως την είδαν και την φωτογράφησαν οι αστροναύτες. Ένας πανέμορφος γαλάζιος έμβιος πλανήτης. Άξια, λοιπόν, θα μπορούσε η Γη να έχει την θέση της Βασίλισσας…

Άξια και η Σελήνη είναι η Πριγκίπισσα και της νύχτας και του Ήλιου στο βασίλειό του…

“Γκουντής”
πρόγνωση καιρού από το k24.net