Ανάβαση
Πέρασε αρκετός καιρός απ’ το τελευταίο άρθρο. Συμβαίνει, όπως και στην ζωή, να υπάρχει ανάγκη για ανάσες, για ξεκούραση. Εξάλλου, είμαστε διαρκώς ανήσυχοι και “τρέχουμε” συνεχώς πράγματα που αφορούν στο χωριό, στο Πανόραμα και στο πώς, μέσα απ’ την δική μας ματιά και φιλοσοφία, αυτά θα το προωθήσουν, θα το προβάλλουν, θα το εξελίξουν. Μαζί με αυτό και πώς θα νιώσουμε πιο “γεμάτοι και καλύτεροι άνθρωποι κι εμείς. Σχέση! Οι σύγχρονοι τρόποι επικοινωνίας ευνοούν, για τα παραπάνω.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η επίσημη ιστοσελίδα του Συλλόγου μας (panorama-grevena.gr), που μετράει περίπου 12 χιλιάδες (!) “κλικ”, επισκέψεις δηλαδή, σε διάστημα ενός και κάτι χρόνου, απ’ όταν αποπειραθήκαμε, δηλαδή, να δούμε την απήχηση που έχει ένα τέτοιο εγχείρημα ( λεπτομέρειες εδώ: https://s01.flagcounter.com/countries/ZAE0 ).
Μια ιστοσελίδα που ξεκίνησε την λειτουργία της πριν από 8 χρόνια, τον Οκτώβριο του 2013, χωρίς να έχει συνεχή ροή ειδήσεων, αλλά σταθερή αρθρογραφία από κάποια παιδιά, έστω και με αργούς ρυθμούς, πολλές φορές. Μια προσπάθεια, μέσα σε αρκετές, που ήρθε να αναδείξει την δύναμη της συνεργασίας, μέσα απ’ το πνεύμα της παρέας, που μας μεγάλωσε στον τόπο αυτό. Κι αν μας φρενάρουν οι εποχές, πάντα υπάρχουν καινούργια πράγματα και ιδέες, μια ακόμα πιο “Νέα γενιά” που ξεδιπλώνει τις σκέψεις και τις γνώσεις της κι εμείς συγκινούμαστε. Παιδιά που εξελίσσονται και μας κάνουν να νιώθουμε ακόμα πιο κοντά!
Αυτό, το “κοντά”, που ζητάει καμιά φορά το τραγούδι, ρωτώντας τον καιρό “Πότε θα ‘ρθει η Άνοιξη;”! Μια ακόμα Άνοιξη διαφορετική. Μέσα σε ιούς, πανδημίες, φόβους, ανησυχίες. Όλα έρχονται και περνούν. Αυτό ξέρω εγώ. Κάθε εποχή, γενιά, έχει τις δικές της σκοτούρες και βάσανα. Πόλεμος, ανέχεια οι παλιότεροι, μετέπειτα ξενιτιά, απόσταση. Νέα βάσανα, πλέον. Γκιντέρια, που λέει αλλού. “Πόσα γκιντέρια στον ντουνιά και βάσανα στον κόσμο…“. Κρατιόμαστε από ευχές, από στίχους, απ’ την πίστη και την ανώτερη Δύναμη, όπως την έχει ορισμένη ο καθένας μέσα του τελοσπάντων. Δεν λυγίζουμε. Αναζήτηση, μελέτη, κουβέντα με σκοπό το καλύτερο. Υπήρξαν χρόνια σχεδόν ολοκληρωτικής ερήμωσης του χωριού, της ευρύτερης περιοχής. Η λαχτάρα των ανθρώπων να ξαναβρεθούν, οι συγκυρίες των εποχών, βόλεψαν και πήρε ζωή ξανά η γη τον προγόνων. Μια γη που κατοικούνταν κάποτε από πολλούς, σε βάθος χρόνου από μετρημένους στα δάχτυλα του ενός χεριού, τώρα λίγους παραπάνω.
Μπήκε ο Απρίλης. Στον δρόμο για το Πάσχα, για την Ανάσταση. Αυτή, προϋποθέτει προσευχή, νηστεία, Σταύρωση, “κατά τας Γραφάς”. Κανένας δρόμος, ανηφορικός, δεν είναι εύκολος. Ούτε ο δικός μας, σαν χωριό, κοινότητα, Σύλλογος ανθρώπων. Το ξέραμε καλά, σχεδόν από πάντα. Κάποιες φορές έρχονται και θα συνεχίσουν να εμφανίζονται εμπόδια. Έτσι γίνεται. Το να βρίσκουμε τις λύσεις να τα ξεπερνάμε, είναι το ζητούμενο. Δεν ξέρουμε πότε και αν θα επανέλθουν τα πανηγύρια, τα ανταμώματα, τα γλέντια. Ξέρουμε πως υπάρχει η λαχτάρα και η επιθυμία να βρεθούμε πάνω, στο Πανόραμα, να ξαναϊδωθούμε, να τα βάλουμε κάτω, να σχεδιάσουμε, να ονειρευτούμε. Να δοθεί η σκυτάλη για το επόμενο βήμα. Πάντα θα υπάρχει επόμενο βήμα, για όποιον ζητάει να μην στέκεται.
Πριν πολλά χρόνια, ένα ταξίδι για το Πανόραμα διαρκούσε πολλές ώρες. Καστανιά, Δρέπανο (με το ραντάρ!), Αλιάκμονας, γεφύρι παλιό, ξύλινο, ένα αμάξι πάει – ένα έρχεται, Βατόλακκος, χωματόδρομος. Οι αποστάσεις μειώθηκαν. Οι νέες εποχές και τεχνολογίες, σχεδόν τις κάνουν να εκμηδενίζονται. Μια φωτογραφία, ένα βίντεο, αντικατέστησαν τα παλιά… γράμματα. Τίποτα δεν θα αντικαταστήσει την παρουσία. Δώστε το παρών, όσοι και όσες μπορείτε, πάνω. Τα υπόλοιπα, τις μεταξύ μας αποστάσεις, τα μέτρα πρόληψης και υγιεινής θα τα βρούμε. Μην χάνετε το μυαλό και την πίστη σας, στην θολούρα του κόσμου. Δεν αξίζει. Στον τόπο αυτό, έζησαν άνθρωποι δύσκολα μα υπομονετικά. Ζυμώθηκαν σχέσεις, φιλίες, παρέες. Μάθαμε να ακούμε μαζί μουσική, να τραγουδάμε, να χορεύουμε, μάθαμε να συναποφασίζουμε, να διαφωνούμε και να συμφωνούμε, να μοιραζόμαστε. Μάθαμε να περπατάμε, στα γύρω βουνά. Ανάβαση, είπαμε…
Υπό τους ήχους… Πότε θα ΄ρθει η Άνοιξη (Πανόραμα Γρεβενών) – YouTube
Παρασκευή, 2 Απριλίου 2021
Πανοραμίξ…
